TER-APEL , ASIELDORP in het mooie Westerwolde

TER APELSinds November 1995 is er in Ter Apel een verwijder-AZC gevestigd, die in 2010 is veranderd in het grootste aanmeld en vertrek centrum van Nederland. Waar men begon met een capaciteit van 300 plaatsen in 1996, zijn er nu maar liefst 2000 opvangplaatsen.

Het prachtige dorp Ter Apel is veranderd in een dorp waar de inwoners tot op de dag van vandaag gebukt gaan onder de negatieve effecten van deze massale opvang. Allerlei vormen van overlast brengt het gigantische centrum met zijn verschillende nationaliteiten en culturen met zich mee.

Sinds Ter Apel in 2015 is “overvallen” door duizenden asielzoekers , waarvan een groot gedeelte uiteindelijk niet in aanmerking kwam voor een verblijfstatus, is er in dit dorp verschrikkelijk veel veranderd. Om maar eens enkele voorbeelden te noemen:

• Een forse toename van inbraken en diefstallen in woonhuizen en in het winkelgebied.
• Intimidatie en bedreigingen van burgers op straat , en winkelpersoneel.
• Openbare dronkenschap en het ongeoorloofd gebruik van alcohol op straat, en in openbare ruimten, dit terwijl hiervoor een APV van kracht is binnen de bebouwde kom.
• Messentrekkerijen op het AZC , en op straat in Ter Apel.
• Enorme rotzooi in het dorp door achterlaten van afvaldoor asielzoekers .
• Onveilige situaties binnen het openbaar vervoer m.n. Qbuzz lijn 73, voor passagiers en chauffeurs, waardoor Chauffeurs en passagiers nu begeleid worden door handhavers, gewapend met pepperspray en wapenstok om veiligheid enigszins te waarborgen.
• Ook is de sfeer in ons dorp negatief te noemen, en is er verdeeldheid ontstaan tussen voor- en tegenstanders van het AZC in Ter Apel.

En dan is nog niet genoemd, het rondhangen van uitgeprocedeerde asielzoekers s’nachts in tuinen en portieken van bewoners. Hierbij moet ook genoemd worden, dat tot voor kort bewoners van het AZC die zich hadden misdragen als strafmaat verwijdering uit het AZC kregen opgelegd. De straf varieerde van verwijdering uit het AZC van enkele uren tot meerdere dagen. Vervolgens uitten deze mensen hun irritatie en frustratie op straat in Ter Apel, met alle gevolgen van dien.

Deze ontwikkelingen hebben in 2015 geleid tot het opzetten van een Burgerpreventie team (BPT Ter-Apel) door bezorgde inwoners van Ter-Apel. Dit succesvolle initiatief is ontstaan , omdat de toenmalige inzet van politie niet voldoende bleek te zijn om de veiligheid te kunnen waarborgen voor de inwoners van Ter Apel. De BPT bleek helaas geen lang leven beschoren omdat grote hoeveelheden aangiftes van diefstallen door asielzoekers in winkels niet werden behandeld , en er hierdoor een vertrouwensbreuk ontstond tussen de BPT, de Gemeente Vlagtwedde en de politie, waardoor de BPT het convenant eenzijdig ontbonden heeft.

Dit tot grote ergernis van de Ter Apeler bevolking die veel vertrouwen had in de wijze waarop de BPT het veiligheidsgevoel herstelde binnen het dorp. De Lokale politiek was door het enorme succes van deze burgerwacht, en het blootleggen van overlast door bewoners van het AZC, helaas geen voorstander van de BPT. Want men zat , en zit nog steeds niet te wachten , op negatieve publiciteit over het COA en alles wat te maken heeft met het immigratiebeleid van Nederland.

Mede doordat leden van de BPT de landelijke media hadden benaderd om de onleefbare situatie binnen het dorp te benoemen , had de toenmalige burgemeester Leontien Kompier besloten om het politiebureau , dat toen werd bemand door 1 wijkagent , en alleen in de middaguren geopend was, 24 uur en 7 dagen per week te bezetten door meerdere agenten. Dat heeft voor een periode van 2 jaar voor een redelijke mate van veiligheid gezorgd.

Maar sinds 2017 toen de vluchtelingenstroom van gelukzoekers uit Noord-Afrika en Oost-Europa naar West-Europa weer toenam door de open grenzen, en het zwakke immigratiebeleid van Den Haag en ook Brussel , werd het dorp weer geconfronteerd met crimineel gedrag van deze groepen immigranten die nooit een verblijfstatus zullen krijgen. Deze mensen verblijven illegaal in ons land en worden geholpen door de vele juristen met hun verdienmodel. Door het opstarten van vele procedures slagen zij er in om deze illegalen alsnog een verblijfsstatus te bezorgen.

Vanaf die periode hebben wij als bewoners vele bijeenkomsten gehad in ons dorp waarin de burgers hun ongenoegen konden uiten. Deze bijeenkomsten gingen vaak gepaard met veel emotie en boosheid over de teloorgang van het dorp. De inwoners van Ter Apel worden nog steeds geconfronteerd met onvoldoende maatregelen van de politie en de lokale politiek , om de leefbaarheid en veiligheid in het eens mooie dorp Ter Apel te herstellen. En gezien de berichtgeving omtrent het enorme te kort aan politieagenten zie ik in de nabije toekomst geen kans op verbetering van deze schrijnende situatie. Ook het ondertekenen van het VERDRAG VAN MARRAKECH zal de leefbaarheid voor het dorp Ter Apel en zijn inwoners niet ten goede komen.

Robert Rep
Ondernemer Ter Apel

No video selected.